Πώς μια περιπέτεια υγείας δίνει τόλμη για ένα νέο ξεκίνημα!
Ήταν 25η Μαρτίου 2013. Μετά την παρέλαση των παιδιών έπιασα κουβέντα με τη δασκάλα της κόρης μου η οποία πρόσφατα είχε διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού. Μία νέα γυναίκα γύρω στα 40 η οποία με την αισιοδοξία και με τη δύναμη της θέλησης που τη διακατείχε κατάφερε και το ξεπέρασε και τόσα χρόνια μετά είναι πολύ καλά.
Συζητώντας λοιπόν, σχετικά με τον τρόπο που το ανακάλυψε, τις εξετάσεις και τις θεραπείες άρχισα να συνειδητοποιώ ότι είχα πιάσει κι εγώ κάτι στο στήθος τον τελευταίο καιρό αλλά δεν είχα δώσει σημασία. Με την παρακίνησή της λοιπόν έκλεισα ραντεβού για μαστογραφία. Δεν είχα κάνει στο παρελθόν… Ήμουν και 36 χρονών άλλωστε. Οι οδηγίες λέγαν τότε ότι αρχίζουμε μαστογραφία μετά τα 40. Και ξημερώνει η 27η Μαρτίου 2013…
Το ραντεβού μου ήταν προγραμματισμένο για τις 10 το πρωί. Ετοίμασα τις 2 μεγαλύτερες κόρες μου για το σχολείο, άφησα τις 2 μικρές μου στον βρεφονηπιακό σταθμό και πήγα στο διαγνωστικό. Έκανα τη μαστογραφία και περίμενα πάρω τα αποτελέσματα. Κάποια στιγμή, βγήκε η χειρίστρια και μου είπε ότι κάτι φαίνεται και θα πρέπει να επαναλάβουμε την εξέταση για να έχουμε καλύτερη εικόνα. Η διάγνωση του ακτινολόγου Birads 5. Και κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μου…
Από το ίδιο κιόλας απόγευμα, αρχίσαμε να αναζητάμε γιατρό, να κλείνουμε ραντεβού για δεύτερη και τρίτη γνώμη και ότι συνεπάγεται… Δύο ημέρες μετά βρέθηκα στο ιατρείο μίας χειρουργού η οποία μου προγραμμάτισε για την ίδια κιόλας ημέρα εξετάσεις «σταδιοποίησης». Λέξη άγνωστη μέχρι εκείνη τη στιγμή. Πολύ απλά σήμαινε ότι έπρεπε να κάνουμε εξετάσεις για να έχουμε καλύτερη εικόνα για το αν υπάρχουν μεταστάσεις. Στην αναμονή «κρυφάκουσα» τη χειρουργό η οποία μιλούσε με συγγενικό μου πρόσωπο να λέει ότι ο όγκος μου είναι μεγάλος και μπορεί να είμαι «γεμάτη». Νομίζω αυτή ήταν η στιγμή που πέθανα… για την υπόλοιπη ημέρα και τις ημέρες μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα και οι βιοψία εγώ ήμουν νεκρή. Η μόνη μου σκέψη «εγώ, που ήμουν τόσα χρόνια;» Μια ζωή περίμενα… Να στρώσουν τα οικονομικά, να μεγαλώσουν τα παιδιά, να... να… και τόσα να… ξέρετε, όλα αυτά τα εμπόδια που βάζουμε μέσα στο μυαλό μας και σταματάνε τη ζωή μας. Και τα αποτελέσματα βγήκαν… Επιθετικός καρκίνος 3ου σταδίου. Και εκεί που θα περίμενε κανείς ότι όλα θα γκρεμιζόντουσαν εγώ ξαναγεννήθηκα. Η αντίδρασή μου ήταν… «Το έχω». Αφού είναι μόνο στο στήθος «Το έχω». Δεν ήρθε να με πάρει, ήρθε να με ξυπνήσει. Ήρθε να μου δώσει μία δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Και έτσι έγινε. Σε λιγότερο από ένα μήνα ξεκίνησα με χημειοθεραπείες και στη συνέχεια θα έκανα μαστεκτομή και ακτινοβολίες. Το βράδυ πριν την πρώτη χημειοθεραπεία μου πήγα και έκανα zoomba…. Και μαντέψτε… πάντα ήθελα αλλά ποτέ δεν είχα χρόνο… Δεν είναι αστείο; Έδιωξα λοιπόν όλη την αρνητική ενέργεια που είχε συσσωρευτεί το τελευταίο διάστημα και το πρωί πήγα στο Θεαγένειο να κάνω την πρώτη θεραπεία.
[Διαβάστε επίσης: "Πλαστική Στήθους"]
Κάπου λοιπόν μέσα στις συχνές πλέον επισκέψεις μου στο νοσοκομείο ο γιατρός μου μου είπε «Τώρα προσέχεις τα πάντα, ακόμη και τα καλλυντικά που χρησιμοποιείς». Επιστρέφοντας λοιπόν στο σπίτι έλεγξα τα καλλυντικά μου και παντού έβλεπα άγνωστες λέξεις. Και κάπως έτσι ξεκίνησα… Ως μελισσοκόμος είχα επαφή με τα βότανα και τις κηραλοιφές και η απόφασή μου να ασχοληθώ με την κοσμετολογία ήταν απόλυτα φυσιολογική. Η εκπαίδευσή μου ξεκίνησε παράλληλα με τις χημειοθεραπείες. Ήταν αυτό που με έκανε να περάσω όσο πιο ανώδυνα γινόταν τη δυσκολότερη περίοδο της ζωής μου. Παρασκεύαζα καλλυντικά περιποίησης για μένα και τις κόρες μου. Στη συνέχεια για τους συγγενείς και φίλους, και ο κύκλος ολοένα και μεγάλωνε.
Η προτροπή όλων ήταν να ασχοληθώ επαγγελματικά με αυτό. Είχα δημιουργήσει προϊόντα ποιοτικά, αποτελεσματικά και κυρίως ασφαλή. Και κάπου εκεί τον Οκτώβριο του 2017 γεννήθηκε το Brand – η δική μου TIMALFES!
Το αγαπημένο μου μότο ζωής έχει γίνει πλέον το «όλοι έχουμε δύο ζωές… η δεύτερη αρχίζει όταν συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε μόνο μία».
Και ναι, αν σήμερα με ρωτούσε κάποιος αν θα τα ξαναπερνούσα όλα αυτά προκειμένου να ζω τη ζωή που έχω σήμερα η απάντησή μου θα ήταν σίγουρα «ναι». Μπορεί να ακούγεται τρελό αλλά είναι αλήθεια… Καρκίνος δεν σημαίνει τέλος. Καρκίνος σημαίνει ευκαιρία για μια νέα ζωή. Μία ζωή όπως την ονειρευόμαστε.
Αρθρογραφεί: Τσορμπατζίδου Λιάνα - Κοσμετολόγος
info@timalfes.com